نکات مهم در تحویل سفته ضمانت کار به کارفرما

 

یکی از مواردی که امروزه افراد در استخدام با آن مواجه می‌شوند و عرف منسجمی به خود گرفته است ارائه سفته ضمانت کار از سوی کارگر به کارفرما است که به نظر می‌رسد هدف و منطق اصلی دریافت سفته اطمینان خاطر از صحت انجام کار و وجود منبعی جهت ترمیم خسارت احتمالی از سمت کارگران می‌باشد.

در صورت صدور سفته برای استخدام باید به نکات مهمی توجه داشته باشید تا از دردسرهای احتمالی پیشگیری کنید. در ابتدا خوب است که با مفهوم سفته آشنا شویم.

سفته چیست؟ 

سفته یک سند تجاری است که صادر کننده آن متعهد می‌شود که مبلغی را که در سفته درج شده است در تاریخ مشخص شده به کسی که نام او در سفته درج شده پرداخت کند. این کاربرد اصلی سفته است اما گاهی هم برای مواردی مثل سفته برای حسن انجام کار، بکار می‌رود.
 

نحوه پر کردن سفته (قانون سفته)

برای اینکه با خیال آسوده‌تری سفته را به دست کارفرما بسپارید نکات مهمی قابل توجه است که به بررسی آن می‌پردازیم.

1- مهم‌ترین نکته قید کردن علت صدور سفته است یعنی بابت حسن انجام کار، حتما مشخص کنید که بابت چه چیزی تضمین می‌دهید.

2- در صورت ارائه سفته حتما شماره و مشخصات آن در قرارداد استخدام نیز درج شود. اگر در قرارداد کار بخشی به درج شماره سفته ضمانت حسن انجام کار اختصاص داده نشده است، در انتهای آخرین برگ قرارداد خودتان بخشی را اضافه کرده و این مورد را متذکر شوید.

3- بعد از صدور سفته ضمانت انجام کار، یک نسخه از آن را کپی و به امضاء کارفرما برسانید و نزد خود نگهدارید تا اگر کارفرما بعد از قطع همکاری از استرداد آن امتناع کرد بتوانید از طریق مراجع قضایی اقدام کنید.

4- در این نوع سفته‌ها بهتر است که قسمت تاریخ خالی بماند و زمانی برای آن تعیین نشود و به جای درج تاریخ بابت حسن انجام کار قید شود. اما تاریخ صدور آن را حتما قید کنید تا مشخص باشد چه تاریخی سفته را به کارفرما داده اید.

5- در قسمت گیرنده، نام شخصی که با او قرارداد بسته‌اید را بنویسید و قید حواله را نیز خط بزنید. اگر شخص حقیقی بود نام و مشخصات هویتی وی و اگر شرکت بود نام شرکت نوشته شود. این کار باعث می‌شود صاحب شرکت نتواند سفته را در اختیار شخص دیگری قرار دهد.

6- از امضا و اثر انگشت زدن هرگونه سفته و چک سفید امضا خودداری کنید. اگر کارگر سفته را به صورت سفید امضا در اختیار کارفرما قرار دهد اثبات اینکه سفته برای حسن انجام کار بوده بر عهده کارگر می‌باشد.

 

پس گرفتن سفته بعد از اتمام قرارداد و روابط کاری

اگر زمانی کارفرما از عودت سفته سرباز زند و نسبت به وصول وجه آن اقدام کند مصداق خیانت در امانت است و کارگر می‌تواند با اثبات حسن انجام کار خود و تقدیم دادخواست استرداد سفته، با ارائه کپی یا رسید سفته یا شهادت حداقل دو نفر نسبت به پس گرفتن سفته خود اقدام کند. درصورت اثبات جرم خیانت در امانت کارفرما و حسن انجام کار از سمت کارگر، دادگاه شخص کارفرما را به جرم سوء استفاده از سفته‌های ضمانت به حبس تعزیری از 1 تا 3 سال محکوم خواهد کرد (رجوع به ماده 673 و 674 قانون  مجازات اسلامی).
 
 

 

وکیل شرکت / وکیل مدافع
 

 

 

تفاوت چک با سفته

 

 

چک و سفته دو سند تجاری است که در روابط تجاری و شغلی مردم نقش مهمی دارد و نسبت به سایر اسناد تجارتی از جمله برات، ضمانت نامه بانکی و اوراق قرضه و ... به دلیل در دسترس بودن و دارا بودن ضمانت اجرای قانونی، بیش‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
 

تفاوت چک و سفته

 

1. آنچه که بین این دو سند تجاری مهم است این است که سفته می‌تواند با مهر، امضا و یا اثر انگشت باشد ولی چک فقط با امضا صادر کننده است که می توانیم داشته باشیم تا معتبر باشد.

2. چک جنبه کیفری دارد و می توانید طبق اوصاف و شرایط کیفری اقدام کیفری نیز کنید. مثلا صدور چک بلامحل در شرایطی جرم است ولی عدم پرداخت سفته مطلقا جرم نیست و آثار حکم کیفری را ندارد و برای فرد سوء پیشینه محسوب نمی‌شود.

3. چک سند عادی لازم الاجرا است و هم از طریق اجرای ثبت و هم دادگاه قابل مطالبه است اما سفته فقط از طریق دادگاه قابل مطالبه و طرح دعوا است.

4. سفته سندی است که به جهت هزینه تمبر آن، به خصوص در ارقام بالا هزینه بیشتری دارد. درحالی که چک یک سند ارزان قیمتی که درج مبلغ در آن محدودیتی ندارد و همین امر در بازار موجب استفاده از چک بجای سفته شده است. در واقع چک وسیله پرداخت و سفته وسیله تحصیل اعتبار و بیشتر برای ضمانت حسن انجام کار است. بنابراین لازم است هر یک از اسناد تجاری اعتبار شایسته خود را بیابند تا افراد برای هر معامله ای از چک استفاده نکنند.

5. درج مبلغ در سفته اصولا محدود به به مبلغ چاپ شده در سفته است ولی درج مبلغ در چک نامحدود است.

6. امضا چک قابل انکار نیست ولی سفته قابل انکار است. به این معنا که صادر کننده چک نمی تواند ادعا کند امضا روی چک متعلق به وی نیست و یا در صورت انکار، باید برای انکار خود دلیل موجه آورد و عدم انتساب چک به خود را با شکایت کیفری سرقت، مفقودی و یا خیانت در امانت و جعل اثبات نماید. ولی صادرکننده سفته می‌تواند امضای ذیل سفته را انکار نماید.

7. شناسایی هویت و آدرس و مشخصات صادرکننده چک آسان‌تر است به این علت که آدرس و صادرکننده چک در بانک وجود دارد. اما در خصوص سفته اینگونه نیست و اگر سفته یک دست بچرخد دیگر نمی‌توان صادرکننده آن را پیدا کرد.

8. یکی از تفاوت‌های مهم این دو سند تجاری واخواست است. در اسناد تجاری در صورتی که بدهکار، بدهی خود را سررسید پرداخت ننماید باید واخواست سند تجاری توسط دارنده انجام شود. واخواست یا برگشتی چک در بانک انجام می‌شود اما به دلیل هزینه و زمانی که واخواست سفته می‌برد بسیاری از واخواست سفته جلوگیری می‌کنند. این امر موجب می شود سفته از حالت سند تجاری خارج شود و فقط به شکل یک سند عادی قابلیت استناد در دادگاه را داشته باشد و از امتیازاتی که اسناد تجاری از آن برخوردار هستند محروم گردد. یکی از این امتیازات این است که در اسناد تجاری واخواست شده  حق تأمین خواسته بدون پرداخت خسارت احتمالی وجود دارد. پس اگر بخواهیم به محض طرح دعوا اموال طرف مقابل را توقیف کنیم و در این رابطه هیچ هزینه‌ای نپردازیم باید سفته را واخواست نمایید در غیراین صورت باید ۱۰ الی ۲۰ درصد وجه سفته را به عنوان خسارت احتمالی به دادگاه بپردازید.

9. حمایت‌های قانونی از دارنده چک بیشتر از سایر اسناد تجاری است و چک پشتوانه قوی‌تری نسبت به سفته دارد.

10. در سفته دو تاریخ یکی تاریخ صدور و دیگری تاریخ پرداخت است، درج می‌شود اما در چک یک تاریخ نوشته می‌شود.

11. امضایی که پشت چک می‌شود به معنای ظهرنویسی است اما در سفته در واقع ضمانت است.

12. چک وسیله پرداخت می‌باشد و صادرکننده چک می‌تواند قرض دهنده باشد اما در سفته صادر کننده قرض گیرنده است.

13. انتقال اموال صادرکننده سفته بعد از تاریخ موعود مبنی بر جرم فرار از دین نیست اما در چک به عنوان فرار از دین است.


وکیل خوب / مشاوره حقوقی

مطالب مشابه:

حق پس فرستادن خرید اینترنتی